İki Rakamlı İlk Doğum günü

İyi ki doğdun canım kızım, Kumrim, Meriç’im… 10 yaşına giriyorsun iki rakamlı sayıların ilki… Hem hüzünlü hem mutluyum. Hüzünlüyüm çünkü büyüyorsun gözümüzün önünde… Mutluyum şükür ki büyüyorsun gözümüzün önünde… İki dileğim var; ilki, geride bıraktığımız dokuz yıl için hafızanda mutlu anılar biriktirmiş olman, ikincisi de önümüzdeki uzun yıllarda da (inşallah) mutlu anılar biriktirmeye devam etmen. … Okumaya devam et İki Rakamlı İlk Doğum günü

Güvenmek – Güvenmemek

Güvensiz bir dünyada özgüvenli çocuklar yetiştirme derdindeyiz. Sabah okula gidecek çocuğumu ben uyandırmaya kıyamazken okulda öğretmenin ya da başkasının sözlü ya da fiziksel şiddetine uğrayabileceği düşüncesi beynimi yiyor. Zaten Eğitim Sistemine güvenmiyorum. Çocuğuma sağlıklı şeyler yedireyim içireyim diye çabalarken parkta uzatılan çikolata veya şeker canımı sıkıyor. Yok, sana değil teyze o paketin üzerinde yazanlara ve … Okumaya devam et Güvenmek – Güvenmemek

İlk İmza

İlk İmza 14 Şubat’ta Meriç ilk Merkezi sınavına girdi (BİLSEM). Sınavın sonucuna odaklanıp da kaç puan alacak diye bir heyecan yapmadık ama bir ‘ilk’ olduğu için heyecanlandık. Meriç’te hiç heyecanlı değildi sadece meraklıydı biraz. Sınavı bırakıp ağlayarak annesine koşan çocuklar vardı. Ne yazık, çocukların hayatın koşturmacasına bu kadar erken katılmaları. Buna hep üzülmüşümdür ama cevap … Okumaya devam et İlk İmza