İlk ahşap pencere pervazları söküldü, mutfak dolapları yenilendi, sonra balkon demirleri boyandı… Ama sardunyalar, amcanın gözü gibi baktığı sardunyalar, onlar orda kaldı… Kurumaya mahkûm bırakıldılar… Ah içim sızladı baktıkça onlara… Bi kaç hafta sonra ise hiç olmadığı kadar şenlikliydi balkon. Meriç’in arkadaşıymış taşınanlar, bizim ki mutlu. Benim aklım ise balkonun eski sahibi olan amcada… Ne … Okumaya devam et Karşı Balkon…
anılara yolculuk
Özgecanımız Yandı
Üniversiteyi kazandığımda sevindim sevinmesine ama babamı düşünüp tepkisinden de çekindim. Babam İzmir’de bir yer olursa gönderirim diyordu hep, ama olmamıştı Edirne çıkmıştı. Arkadaşımda kalmama bile izin vermeyen babama bunu korkarak söylediğimde onun içinde nasıl fırtınalar koptu kim bilir ama bana ‘olsun kızım’ dedi, ‘ben sana güveniyorum…’ O zamanlar güldüğüm, komik bi bahane olarak düşündüğüm cümle … Okumaya devam et Özgecanımız Yandı
Yokluğunuzda…
Blog dünyasından ayrı kalmak hiç iyi olmadı. Ne çok sevdiğim blogger arkadaşlarımın bloglarını okuyabiliyorum ne de kendim iki satır yazdığımda rahatladığım, mutlu olduğum bloguma girebiliyorum. Daha önce bahsetmiştim bloglar işyerimde sakıncalı bulundu diye… Bu arada iyi - kötü ‘bunu bloguma mutlaka yazmalıyım’ dediğim şeyler yaşadım, üzerinden zaman geçince yazma hevesimin kaçtığı şeyler… Yokluğunuzda çok kitap … Okumaya devam et Yokluğunuzda…
İki Renkli Kurabiye – Sıcak Yuva
Ben Edirne'de üniversite öğrencisiyken hemşerim olan harika bir aileyle tanışmıştım onlar beni sık sık evlerine davet eder, özlediğim sıcak aile evi hasretini gidermemi sağlarlardı. Nefis ev yemeklerini, kekleri, börekleri yerken hazır yemek yemekten bıkmış midem de bayram ederdi. O yuvada en çok ilgimi çeken mutfak masasının üzerindeki kavanozda her daim hazır olan görüntüsüyle göz dolduran 'iki renkli … Okumaya devam et İki Renkli Kurabiye – Sıcak Yuva
Ölümlü dünya…
Kaç gündür elim gelip gelip gidiyor klavyeye. Aslında öyle doluyken yazacak çok ama çok şey varken ne yazacağımı, nasıl söze başlayacağımı bilemiyorum. Ya da yazıyorum ama yazdıklarım tam olarak kalbimden geçenlerin karşılığı olamadığından silip kapatıyorum sayfayı. Ölüm bu kez ailemizin biriciği, canımızın içi, gözbebeğimiz, kıymetlimiz babannemizi aldı bizden. Ölümü hangi sevdiğimize kondurabiliriz ki... O geçen … Okumaya devam et Ölümlü dünya…
Ben Biraz 90’lı Yıllardayım…
Sabah işe gelirken radyoda dinlediğim 90 yıllara ait şarkılar bu yazıyı yazmama sebeptir. Ne yıllardı diye o günlere dair hatırladıklarımızı anlatarak geldik işe, gerçekten ne günlerdi: ...Çocukluktan çıkıp ergenliğe doğru yol aldığım ilk gençlik zamanlarıma denk gelir. İlk platonik aşk kıvılcımlarının hissedildiği, kız arkadaşlarımla fısır fısır muhabbetlerin başladığı çoğu ''Bana kalbin kadar temiz sayfayı ayırdığın...'' … Okumaya devam et Ben Biraz 90’lı Yıllardayım…
Hayat Bayram Olsa…
Geçtiğimiz Kurban Bayramı'nı şükrederek geçirdim… Bayram öncesi Babaannemin hastalandığını öğrendim. Hatta demişler ki On günlük falan ömrü var. Bazen bu doktor kısmına çok kızıyorum. Senin bu her gün karşılaştığın çok sıradan bir durum olabilir. Ama insanın bir babaannesi var ve halama söylemiş bunu ki onun da bi tanecik annesi var. Nasıl bu kadar kolay kurarsınız … Okumaya devam et Hayat Bayram Olsa…
Neylersin Ölüm Herkesin Başında…
Ailemde gene bir yaprak dökümü... İsyan etmeyi, şikayet etmeyi, sızlanmayı yanlış bulsam da... Ölüm doğum kadar normal gelmiyor işte... Amcamı geçen hafta kaybettik. Cümlenin bundan sonrası manasız, yok artık, bir daha olmayacak. Amcam hep içimde biriken keşkelerimi de yanına alarak sonsuzluğa gitti. Keşke demek öylesi bir bıçak darbesi etkisi yapıyor ki, battığı yer sızım sızım … Okumaya devam et Neylersin Ölüm Herkesin Başında…
Herşey eskisi gibi olsa…
Her şey eskisi gibi olsa... Dün annemle konuştum. Anneannemin sağlığı ile ilgili biraz tatsız şeyler söyledi. Üzüldüm... Ne kadar uzakta olursam olayım, ne kadar sık görüşmezsek görüşmeyelim akrabalarımın sağlıkla orada olduklarını bilmek beni rahatlatıyor. Hep orada olsunlar istiyorum, sağlıklı ve mutlu yaşamları olsun istiyorum. Teyzemi kanser hastalığı sebebiyle kaybettik. Annem teyzemin ölümünden sonra kendini … Okumaya devam et Herşey eskisi gibi olsa…
sukriyekorkmaz 